درسته با این هزینه ای که برای پارچه و کشباف و نخ و سردوز می کنم می تونستم یه بلوز و شلوار قشنگ برای پسرچه بخرم و الان فقط به اندازه یه بلوز پارچه دارم اما کِیفش چی؟ همین که موقع دوختنش به آستینای بلندش نگاه میکنم و قربون قد و بالای پسرم میرم میارزه. همین که روز تولدش احتمالا کلی ذوق میکنه از طرح باب اسفنجی پارچه و بعد که پوشید می تونم با چشمای ستاره ای نگاهش کنم می ارزه. . پ.ن: راستش هنوز یه لباس کاملِ کامل ندوختم و چندتا لباس تو مرحله ی آماده سازی
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت